5 Mayıs 2011 Perşembe

Alışmak

insan olmanın en zorlu aşaması, ayağı, kelimesi, davranışı, duygusu...

ne olduğunu bilmiyorum. veya nasıl olduğunu. septomları belli olmayan bir hastalıkmışçasına ruhu ele geçirdiğine inandığım uyuşukluk hali.

tepkisizlik. 

duraganlığın muhteşem hareketliliği.

bendeki halini zuhur etmek istediğimde mide bulantısı olarak somutlaşan. ellerimin titremesine, gözlerimin dalmasına, sesimin çatallaşmasına, dermanımın bitmesine neden olan.

neye, ne zaman alıştığımı hissedemediğim, sevginin yerinin bir müddet sonra alışkanlığa bırakıldığının varsayıldığı bir yaratılış formunda benim kalbimin ve yüreğimin koskoca bir evrenmişçesine her an ve her salise büyümesinin hiçbir manasının olmadığı donma hali.

tüm duyguları ve tüm olguları rafa kaldırma bilinçsizliği.

alışmak.

alışmaya alışmak.

basit ve kolay ruhsal antremanlarla sağlanan. sonrasının nasıl cereyan ettiği kesitirilemeyen.

alışmak.

benim yıllardır başarmamak için çabaladığım. 

midemin altında, kalbimin sol köşesinde, her daim bir yumruk varmışçasına yaşama nedenim.

alışmak; benim göbek adım!

alışmak; hastanede kulağıma söylenen ilk ismim!

alışmak; herkese ve her şeye alıştığım, nötrleştiğim, septomları sadece bende gizli vebam!

alışmak; herkese ve her şeye alışmama karşın 29 yıldır yaşamaya alışamadığım.

alışmak; bende gerçekleşen haline yaşamak dediğim!

alışmak; evrende her an her salise gerçekleşen, gerçekleşecek olan tüm budalalıklara histerik bir sırıtışla katıldığım!

alışmak; ...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder