9 Kasım 2009 Pazartesi

hayat ve hız

Hızlı yaşadım ben hayatı. Sulardan atlayıp köprülerden geçtim. Şarkı isimlerini isim olarak seçmek istedim. Vazgeçtim.
Kitaplar okudum yıllarca. Hepsinin sonu aynı olduğunda kendim yazdım hikayemi. Hayaller kurdum. Bir hikayeyle ben de salya sümük ağladım. Hiçbirisini inandırıcı gelmedi bana. Ne zaman ki hayatın içine girdim "Hepsi gerçek" dedim. "Hepsi gerçek!"
Yazılan kitaplar, çalınan şarkılar, çekilen filmler. Hepsi gerçek. Yalanı aradım bu kez. "Yalan ne?" dedim körpe beynimi yorarken. Fazla zorlanmadım yalanı bulmakta. Gözlerimi açmam yetti. Embriyo olarak kalmak için neler verebileceğimi düşündüm.
"Neler verebilirim?" sorusunun cevabı kısa oldu. "Her şey!"
‘Her şey’in ne olduğu merak ettiğimde yalan çıktı önüme. İşte o zaman oturup bekledim. bildiğim her şeyi anlatmaya başladım. herkese. Her şeyi. Yani yalanı. Bir dünya kurdum kendimce. Aslında o dünya hep vardı. Ben tekrar keşfettim. ‘Atlantis’ten daha değerliydi. O dünyayı bulduğum gün ben yok oldum. Kayıbım şu an. Aranıyorum!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder