30 Mart 2011 Çarşamba

Pişmanlık

benim hayatım. varoluşumun tek kelimelik özeti. ve en net ifadesi. sorulsa bana; "ne anladın?" diye. "neden, ne anladım?" diye bir geri soru sormam. yapıştırırım cevabı;

"pişmanım."

evet. pişmanım. hem de çok. bu konuma geldiği için her şeyin. benim, hayatın, insanlığın... pişmanım. varedemediğim için. pişmanım, koştuğum için. pişmanım, kabul edemediğim için. pişmanım, tanrı'nın olma ihtimalindense olmama ihtimalinin daha can yakıcı olduğunu insanlara anlatmaya çalıştığım için. pişmanım, kadın olduğunu varsaydığım bir vajinadan ibaret et yığınları ile sadece ve sadece cinsel ilişkiyi girileceği gerçeğini söyleyen budala erkeklere inanmadığım için.

pişmanım, hep ümit etmeye devam ettiğim için. pişmanım, her gece eve gelirken boynuma geçirilen görünmez urganı her sabah bir kıravatmışçasına taşıma sığlığını sergilediğim için. pişmanım, tanrı'ya dua ettiğim için. pişmanım, bir insana tapabileceğimi hissedip de o uğurda mücadele ettiğim için. pişmanım ben! ben olmak için kendi ruhumu gram gram, dirhem dirhem kaybettiğim için.

pişmanım, binlerce kez başladığım yerin daha da gerisine gelmeme karşın insanların performanslarını aşmalarını beklediğim için. pişmanım, elimden kayıp giden fırsatlar varolduğunu varsayıp da kendimi kandırdığım için. pişmanım, hayat denizinde sırt üstü uzanıp da bir kereliğine tadını çıkaramadığım için. pişmanım, hep acele edip de geç kalmayı başaran ilk ve tek insan olduğum için.

pişmanım, aynada gördüğüm yüzün sığlığı karşısında hala ve hala direnebildiğim için. pişmanım, kendimle yüzleşmekten yüzümü paramparça ettiğim için. pişmanım, beni terkedip gidenlerin ardından koşup da her birinin yüzünü duvarlara sürterek yüzlerine bakılmaz etmediğim için. pişmanım, orospuluklarını kadınlık, ibneliklerini de erkeklik sanan herkesin kafasından aşağı kusmadığım için.

evet. pişmanım. 

fakat tüm bu pişmanlıklarıma karşın pişmanlık yasasından faydalanmayı reddediyorum!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder