16 Ocak 2011 Pazar

Ebu Zerr

can. canan. hepsinden önce o var(dı). var(mış). ne marx, ne hegel ne de bakunin. hepsinin ama hepsinin fikir babası. hayatı boyunca laneti olan o duyguyu bilirim. adaletsizliğe karşı iç(in)in yanma duygusunu.
inandığın ya da inandığını varsaydığın değerler karşısında elinden bir şey gelmemesini yani. haksızlık karşısında susmanın dilsiz şeytanlık olduğunu. bildiğim için de üstündür benim için. tebliğ edilen her şeyi kendi akıl süzgecinden geçirip, ne cehennemden korkan ne de cennete sevdalanan bir adam. yalnız yaşayıp yalnız ölen bir feylesof belki de.

çağının çok ötesinde. şimdiki şark kurnazı islamcıların, samimiyetsiz komünistlerin, örümcek kafalı laiklerin, kolpa solcuların, yoz milliyetçilerin anlamayacağı derecede üstün bir adam.
gırtlağına kadar cehalete ve hurafeye gömülmüş arap yarımadasında 1500 yıl önce kendi arınmasını ve arayışını tamamlamak uğruna yollara düşen cesaret timsali. "hakk" bildiğinden şaşmayan bir deli.

aklını kendine saklayanlardan. saklayıp da zihninin dehlizlerinde yok olanlardan. dünyanın gerçekten bir han olduğunu ve insan denen canlının da ölümlü olduğunu kabul eden, kabul etmekle de kalmayıp buna biat eden muhteşemlik.

bir tanrı'nın olup olmaması farketmiyor onun için. adaletsizlik ve haksızlık karşısında tavrını belli etmeyen, gıkı çıkmayan insana şaşan. şaştığını da cesareti sayesinde dile getirip budalalar sürüsü tarafından bir kamyon dayak yiyen veli.

şimdilerde olsa, şimdi yaşasa, dar ağaçlarına gönderilir. giyotinlere sıkıştırılır, o muhteşem beyni ve zihni içinde barındıran kafası. şimdilerde olsa zehirli iğnelerle uyutulur sonsuza dek. gıkı çıkmaz ölüme. nasıl ölünmesi gerektiğinin ölümden daha önemli olduğunu kavradığı için sitem etmez. ah şimdi olsa keşke. düşsek şöyle arkasına. elimize kılıçlar tutuştursa. köşklerini yerle bir etsek birilerinin. bağlarını talan etsek ahmakların. her şeyi kendi tekeline alan bürokratların, sözde aydınların, her şeyi kendine yontan hamasi modernlerin ne kadar bağnaz ve sığ olduklarını ıspat etsek tek tek.

şimdi olsa keşke. gerçek bir aydınlanmanın fitilini beraber ateşlesek. ve fitili kendi bedenlerimize dolasak. zihinlerimize doladığımız gibi. hep beraber yakıp yansak. bir cennet varsa eğer. şeref konuğu bu adamdır işte. ki eğer değilse, o cennet, cennet değil. dev bir genelevdir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder