hiçbir şeyi ve hiç kimseyi ölümüne sevememek

mecnun boşuna delirmiş, ferhat boşuna delmiş dağı-taşı, peki ya kerem, yusuf?... züleyha, leyla, aslı, şirin?... her biri hikaye miydi? her biri masal mıydı, küçük çocuklara yatmazdan önce anlatılan?

neden uyuttunuz lan beni! neden!

hepinizin amına koyim!..

hepinizin. benim bu hale gelmeme neden olan, sesimin ulaştığı her yerdeki herkes ve her şey. ömrüm bir çıkmazdaysa şimdi, ömrüm, siktiri boktan mecburiyetlerin kıskacındaysa eğer, bu sadece benim suçum değil, bunu ben tek başıma başarmadım.
ana caddede birisi anama-avradıma küfretse birazdan, başımı eğer giderim. alınmam üzerime. çıldırmıştır derim. vardır elbet bir bildiği. belki de annemle yasak aşk yaşıyorlardır derim. dönüp de bakmam geri ama..

artık hiçbir şeyi ve hiç kimseyi sevemeyecek kadar çıldırdım zira. genç bir kız damarıma bastığında, nasırımı ezdiğinde annem de dahil tüm kadınlara küfrediyorum küçük bir ergen gibi..

eskiler doğru söylüyormuş, insan yaşlandıkça çocuklaşır dedikleri bu olsa gerek. 20'li yaşlarımın son hanesindeyim. son 30 gün. 30 gün sonra ben de artık yaşlı olacağım. yaşanmışlığı olmayan bir bok çuvalı. yaşanmışlığı olmayan bir et yığını..

yüzümü paramparça etse ya içinizden birisi. ezse ya bedenimi. sakat bıraksa ya beni döve döve. dişlerimi dökse ya ağzıma. un-ufak etse ya ruhumu..

yok ama..

yoksunuz lan aslında hiçbiriniz! sikik işleriniz ve sikik hayallerinize sıkışıp kalmışsınız. ne sevgi sözcüklerini ne de küfürleri üzerinize alınacak haysiyetiniz kalmış.

neyse ki kurtuluyorsunuz benden. son 10 gün. gebertmezse düşman beni, ya da ben kendimi, aylar sonra yine tepenizde olacağım. kısa saçlı kafam, ve şimdikinden daha öfkeli bir yüreğimle. kafanızdan aşağı kusmak için..

bekleyin beni..