tanrı'nın zihninin ve planlarının çok dışına çıktı, insan denen hayvan oğlu hayvanın düşünce ve zihin sistemi. tanrı'nın hayalinin çok ötesine geçti her şey. tanrı bile kendisinin ötesine geçti.
berbat oyunculuk performansı sergileyen milyarları izlerken artık hiçbir şey hissetmiyor. uyuştu zihni. beyni... tüm algıları kapandı tanrı'nın. kalbi felç geçirdi tanrı'nın. şimdilerde yaşadığı bir zihinsel ölüm tanrı'nın.
ilkel çağlardan tutun da günümüze varana kadar inancı tartışmıştır milyarlar. her hangi bir şeye inanmayı. kuşa. böceğe. çiçeğe. tanrı'ya...
her seferinde insandan başlatılmıştır inanmak. oysa bir kereliğine tersten başlatılsa bu program, her şey ortaya çıkabilirdi. tanrı konusunda olduğu gibi.
önemli olanın insanın tanrı'ya inanması değil de önemli olanın tanrı'nın insana inanması olduğu kabul edilseydi çözümlecekti ruhtaki görünmez ipler. görünmez kolların takati kırılıp görünmez prangalar sonsuzluğa gönderilecekti.
tanrı daha manalı olacaktı. ve daha anlamlı. varoluşun sırtına yüklenilecekti her şey. "insan niçin yaşar?" cümlesi manadar olacaktı. işte o vakit insan tanrı'ya inanacaktı. tanrı da insana. hiç kimse samimiyetsiz davranamayacaktı. herkes inandığı uğruna ölecekti. kendi samimiyeti ile çelişmemek için gerekirse tanrı intihar edecekti.
dayayacaktı şakağına 38'lik magnum'u. bir kereliğine pişman olacaktı varlığından. evreni kendi haline bırakacaktı. ama bir kereliğine inansaydı insanlığa. bir kereliğine ümitli olsaydı insanlıktan. bir kere pişman olmayacağını bilseydi, her şeyi bildiği iddia edilen enerji sistemi.
işte o vakit tüm yanıtısız sorular saklandıkları izbelerden geri gelecekti. evren; cevaplar çöplüğü olacaktı. bakteriler saracaktı ortalığı. ve o bakterilerden yeni bir tanrı varolacaktı. kendi küllerinden doğduğu varsayılan simurg gibi. tanrı kendi kendini doğuracaktı.
belki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder