Kedi

ben, bu muhteşem canlılardan birisine aşığım. spor salonuna gittiğim her gün sanatkarlar sokağı'ndaki ressam ablalardan birisinin dükkanının önünde takılıyor. kocaman tüyleri olan bir dişi tekir.
o kadar güzel ki, ne zaman o sokaktan geçsem kendisini görmek için özel çaba sarfedip kendisini sevmemiş o sokaktan geçmek istemiyorum. dükkanın sahibi abla da artık alıştı bu güzelliği sevmeme, dün spor yapmak için yine sokaktan geçtiğimde "seninki içerde" dedi. ahaha, sanki sevgilimle randevuma geç kalmışım, abla da buluşacağımız mekanın sahibi, her ikimizi de tanıdığı için hemen yardımcı oluyor bana.

"nerede abla" dedim. "aha bak şurada" dedi. içeri geçip kuyruğunu sıvazladığımda öyle bir göz ucuyla baktı ki zilli, yemin ederim, sanki kur yapıyor. tam ben elimi-ayağımı çekip gitmek istediğimde miyavlayıp bana bakıyor. "siz erkekler, hepiniz aynısınız" der gibi. bense mecburen geri dönüp biraz daha seviyorum kendisini. başını okşayıp, kuyruğunu sıvazlayıp gıdısını kaşıyorum.

evet, ben bir kedi olsaydım, bu halimle bu denli hayran olduğum bu güzel canlıya, kedi olsaydım işte, cinsiyetim farketmeksizin bu güzel "kadın"a aşık olup hayatımı uğrunda harcardım. sadece mart aylarında değil. her ay. her hafta. her gün. her an. onun o kocaman ve yumuşak tüylerini tenimde hissedip mest ederdim kendimi.